Moitos traballos sobre a historia de Galicia coinciden en que a súa poboación non sufriu grandes cambios ao longo da historia. Aínda que houbo presenza dos Suevos e dos Romanos, esta presenza non foi moi significativa para o total. |
Tampouco houbo asentamentos de poboación procedente doutras zonas da península, feito que si tivo lugar noutras partes do territorio do estado. Moitos traballos sobre a historia de Galicia coinciden en que a súa poboación non sufriu grandes cambios ao longo da historia. Aínda que houbo presenza dos Suevos e dos Romanos, esta presenza non foi moi significativa para o total. Tampouco houbo asentamentos de poboación procedente doutras zonas da península, feito que si tivo lugar noutras partes do territorio do estado.
Tamén se sabe que sempre houbo un gran número de asentamentos ou núcleos con xente distribuidos ao longo de todo o seu territorio. Proba delo é o gran número de castros que existe e os que quedan aínda por descubrir ou excavar. De feito, estímase que corresponde unha media de un castro por parroquia!! (según reflicte Rubén García Álvarez no seu estudo de 1953 "Castros de un valle gallego - los del Ribeiro de Avia"). Varias poden ser as razóns coas que se pode explicar esta diseminación, por exemplo a orografía do terreo ou a abundancia de auga para diversificar os asentamentos!!
O mapa do Dr Rubén García non menciona ningún castro co nome de Vilar de Condes xa que, como el mesmo indica, considera a esas terras como xa non pertenecentes ao Ribeiro. O caso é que dado que cataloga castros en Moimenta e mesmo en Vilariño, o lóxico sería que tamén hobese asentamento castrexo no entorno de Vilar de Condes.
Recentes descubrimentos confirman esto último. Atopáronse petroglifos (tipo coviñas) e un sepulcro escavado en pedra que se atopa volteado e parcialmente danado. (este último xa era coñecido por algunha xente da parroquia) nunha pequena elevación que puido albergar un pequeno castro en tempos pasados.
Con todo, a historia das Fermosas e do resto de lugares que conforman a parroquia está intimamente ligada ao mosteiro de Melón cuxa fundación se estima anterior ao século XII. Tal como relata o historiador Hipólito Sa Bravo no seu estudo sobre este mosteiro publicado na colección "Cuadernos de Arte Gallego" (Ediciones Castrelos, Vigo 1968), a primeira proba documental que sempre se cita cando se fala da súa orixe é o privilexio outorgado por o rei Alfonso VII, en maio de 1142, ao abade Giraldo, monxe cirterciense chegado de Claraval para implantar esa orde en dito mosteiro.
Cítase que otorgou o rei ao mosteiro o coto de Melón, que comprendía os lugares de Melón, Quins e Vilar de Condes polo que podemos asegurar que a existencia de Vilar de Condes como ente de poboación xa é anterior ao século XII. O máis razoable é que a orixe do nome de Vilar de Condes se deba a que cando o conde de Ribadavía invitaba aos condes de Lemos, de Monterrei, etc a cazar por estas terras, ben seguro que permanecian nelas por varios días mentres duraba a actividade de caza.
Tamén se sabe que sempre houbo un gran número de asentamentos ou núcleos con xente distribuidos ao longo de todo o seu territorio. Proba delo é o gran número de castros que existe e os que quedan aínda por descubrir ou excavar. De feito, estímase que corresponde unha media de un castro por parroquia!! (según reflicte Rubén García Álvarez no seu estudo de 1953 "Castros de un valle gallego - los del Ribeiro de Avia"). Varias poden ser as razóns coas que se pode explicar esta diseminación, por exemplo a orografía do terreo ou a abundancia de auga para diversificar os asentamentos!!
O mapa do Dr Rubén García non menciona ningún castro co nome de Vilar de Condes xa que, como el mesmo indica, considera a esas terras como xa non pertenecentes ao Ribeiro. O caso é que dado que cataloga castros en Moimenta e mesmo en Vilariño, o lóxico sería que tamén hobese asentamento castrexo no entorno de Vilar de Condes.
Recentes descubrimentos confirman esto último. Atopáronse petroglifos (tipo coviñas) e un sepulcro escavado en pedra que se atopa volteado e parcialmente danado. (este último xa era coñecido por algunha xente da parroquia) nunha pequena elevación que puido albergar un pequeno castro en tempos pasados.
Con todo, a historia das Fermosas e do resto de lugares que conforman a parroquia está intimamente ligada ao mosteiro de Melón cuxa fundación se estima anterior ao século XII. Tal como relata o historiador Hipólito Sa Bravo no seu estudo sobre este mosteiro publicado na colección "Cuadernos de Arte Gallego" (Ediciones Castrelos, Vigo 1968), a primeira proba documental que sempre se cita cando se fala da súa orixe é o privilexio outorgado por o rei Alfonso VII, en maio de 1142, ao abade Giraldo, monxe cirterciense chegado de Claraval para implantar esa orde en dito mosteiro.
Cítase que otorgou o rei ao mosteiro o coto de Melón, que comprendía os lugares de Melón, Quins e Vilar de Condes polo que podemos asegurar que a existencia de Vilar de Condes como ente de poboación xa é anterior ao século XII. O máis razoable é que a orixe do nome de Vilar de Condes se deba a que cando o conde de Ribadavía invitaba aos condes de Lemos, de Monterrei, etc a cazar por estas terras, ben seguro que permanecian nelas por varios días mentres duraba a actividade de caza.